İz Bırakan Bir Eğitimci, Kimi Zaman Bir Baba, Bir Arkadaş...

İz Bırakan Bir Eğitimci, Kimi Zaman Bir Baba, Bir Arkadaş...

“Hayat yaşandığı kadar vardır. Gerisi ya hafızalardaki hatıra, ya da hayallerdeki ümittir. Hüsranı ise bir tek yerde kabul ediyorum. Yaşamak mümkünken yaşamamış olmakta.” ‪#‎ÇetinAltan‬ ı sayfanızda anmak istedim ve siz bize yaşaması mümkün olan eğitim ve öğretimi aşıladınız… Burası karanlıklara hapsolmuş insanların ülkesi, medeniyetin, sanatın, uygarlığın, bilimin, yeniliklerin giderek yok olmaya yüz tutmuş insanların ülkesi… ve ben bir öğrenciniz olarak cesaretle korkaklık arasındaki tökezlemeyi yok edip o özgüveni karakter haline getiren sizi hep görmüştüm… Kalemi güçlü doğruluk ve dürüstlük arasındaki ince çizgiyi ortadan kaldırıp ikisini karakter haline getirmiş saygıdeğer bir öğretmenimizsiniz… Daha aydınlık, daha güzel bir düzene doğru yürümek hep amacınız oldu. Pusulanız o aydınlığı hep gösterdi. Bu mesleği hoyratça taşımadınız… Sevginin,saygının,bilginin hamalı oldunuz. Ölçünüz ahlak oldu. Bilgi; tarihtir… Geçmişi bilmektir. Geleceğe yön vermektir. Bilgi; beslenmektir. Zorlukları yenmektir… Siz bunu bize ruhumuza aşıladınız… Nice gence, nice öğretmene, nice aileye kişisel deneyimlerinizi mühürlediniz… VARLIĞINIZ hayatımızdan hiç eksilmesin izinizdeyiz….